منبع: عصر ایران

This new global view of Earth's city lights is a composite assembled from data acquired by the Suomi National Polar-orbiting Partnership (NPP) satellite. The data was acquired over nine days in April 2012 and 13 days in October 2012. It took 312 orbits to get a clear shot of every parcel of Earth's land surface and islands. This new data was then mapped over existing Blue Marble imagery of Earth to provide a realistic view of the planet.

The image was made possible by the satellite's "day-night band" of the Visible Infrared Imaging Radiometer Suite, which detects light in a range of wavelengths from green to near-infrared and uses filtering techniques to observe dim signals such as city lights, gas flares, auroras, wildfires and reflected moonlight.

The day-night band observed Hurricane Sandy, illuminated by moonlight, making landfall over New Jersey on the evening of Oct. 29. Night images showed the widespread power outages that left millions in darkness in the wake of the storm.

Image credit: NASA's Earth Observatory/NOAA/DOD

The issue with Dec. 21, 2012 and the predicted disasters that some folks think will come, probably started with the so-called end of the Mayan calendar.

Their calendar does not end on Dec. 21, 2012. It's just the end of the cycle and the beginning of a new one.

It's just like on Dec. 31st, our calendar comes to an end but a new calendar for the next year begins on Jan. 1st.

Niburu is suppose to be a planet that's four times the size of the Earth. It's going to get very close to the Earth and cause all kinds of disasters.

So this enormous planet is suppose to be coming toward Earth, but if it were, we would've seen it long ago and if it were invisible somehow, we would've seen the affects of this planet on neighboring planets.

Thousands of astronomers who scan the night skies on a daily basis have not seen this.

And then there's folks who think that NASA astronomers are actually hiding this information so as to prevent panic from the populous.

Can you imagine thousands of astronomers who observe the skies on a nightly basis keeping the same secret from the public for several years?

Some folks think there's going to be a solar storm associated with Dec. 21st of 2012.

Now, solar storms do exist. The sun's activity goes through a cycle that reaches a maximum every eleven years.

The next solar maximum when you might expect enhanced solar activity will take place actually in May of 2013.

It's supposed to be fairly mild solar activity maximum and there's no evidence that there's going to be any solar storms.

And then we have planetary alignments. There's a planetary alignment.

The sun, the Earth and some of the planets are aligned and this is going to cause some tidal effects on the Earth that's going to be catastrophic.

Well, first of all, there are no planetary alignments in December of 2012 and even if there were, there are no tidal effects on the Earth as a result.

The only two bodies in the solar system that can affect the Earth's tides are the moon, which is very close, and the sun, which is massive and also fairly close.

But the other planets have a negligible effect on the Earth. One of the myths for Dec. 21, 2012 is that the Earth's axes are going to somehow shift.

The rotation axis can't shift because of the orbit of the moon around the Earth stabilizes it and doesn't allow it to shift.

The magnetic field does shift from time to time but the last time it did was 740,000 years ago and it doesn't do that sort of a shift but every half million years or so.

But there's no evidence that's going to happen in December and even if it were to be shifting, it takes thousands of years to do so.

And even if it did shift it's not going to cause a problem on the Earth apart from the fact that we're going to have to recalibrate our compasses.

Extraordinary claims require extraordinary evidence. Since the beginnning of recorded time, there have been literally hundreds of thousands of predictions for the end of the world and we're still here.

NASA Jet Propulsion Laboratory, California Institute of Technology

قرار گرفتن سه عدد 12 در کنار هم بهانه‌ای شد تا ناسا تصویری زیبا را در ساعت 12 روز چهارشنبه 2012/12/12 میلادی (22 آذر) از زمین تهیه کند.

به گزارش ایسنا، این تصویر توسط ماهواره GOES-15‌ سازمان ملی اقیانوسی و جوی آمریکا (NOAA) تهیه شده است.

واضح ترین سیستم قابل مشاهده در این تصویر زیبا از زمین، پدیده ای است که به زودی به توفان گرمسیری Evan‌ بر فراز اقیانوس آرام تبدیل خواهد شد؛ حالت چرخش مانند توده های ابر در بخش پایین سمت چپ دیسک زمین قابل مشاهده است.

سایت اسپیس که این تصویر را منتشر کرده اعلام کرد: انتشار تصویری مشابه، با قرار گرفتن سه عدد 2112/12/12 در صد سال آینده امکانپذیر خواهد شد. 

این پرسش که آیا ما در یک جهان واقعی زندگی می‌کنیم یا یک جهان شبیه‌سازی شده، برای قرنهای متمادی ذهن فلاسفه را بخود مشغول داشته و اکنون فیزیکدانان دانشگاه بن آلمان بر این باورند که توانسته‌اند راهی را برای آزمایش این نظریه شناسایی کنند.

به گزارش سرویس علمی خبرگزاری دانشجویان ایران(ایسنا)، «فرضیه شبیه‌سازی» مورد سوال بسیاری از فلاسفه از افلاطون گرفته تا سقراط قرار داشته است.
فیلم «ماتریکس» نیز بر این ایده که زندگی روزمره انسان در حقیقت یک شبیه‌سازی ساخته شده توسط یک رایانه بسیار قدرتمند بوده، صحه گذاشته است.

اما اکنون پس از گذشت 2000 سال از گفته افلاطون در مورد بازتاب ضعیف واقعیت عینی توسط حسهای انسانی، کارشناسان بر این باورند که توانسته‌اند این مسأله را حل کنند.

این دانشمندان دست به ساخت آزمایشی زده‌اند که به ادعای آنها می‌تواند واقعی یا شبیه‌سازی بودن آن را مشخص کند.

آنها در این آزمایش از مدلهای ریاضیاتی «شبکه کرومودینامیک(QCD)» در تلاش برای بازسازی یک واقعیت شبیه‌سازی شده استفاده خواهند کرد.

به گفته این محققان، یک شبیه‌سازی از جهان بدون توجه به پیچیدگی آن باید دارای محدودیتهایی باشد که می‌تواند آن را آشکار کند.

برای شناسایی محدودیتهای آن، دانشمندان باید شبیه‌سازی خود از جهان را ایجاد کنند.

این محققان امیدوارند که بتوانند امکان عملی شدن این قضیه را از لحاظ نظری مشاهده کرده و حدود نیروی شر را شناسایی کنند.

شبکه کرومودینامیک کوانتومی یک رویکرد پیچیده بوده که به چگونگی ارتباط گلئونها و کوارکها در حالت سه بعدی می‌پردازد.

به اعتقاد فیزیکدانان، شبیه سازی فیزیک در این مرحله بنیادی کمابیش با شبیه‌سازی کارکرد خود جهان برابر خواهد بود.

اگرچه مشکل اصلی برای چنین شبیه‌سازیهایی این است که قانون فیزیک باید بر روی یک شبکه سه بعدی گسسته تحمیل شود که در زمان پیشرفت می‌کند. در این زمان است که می‌توان از این آزمایش استفاده کرد.

به گفته محققان، این فاصله شبکه‌ای باعث ایجاد یک حد بر انرژی موجود در ذرات شده چرا که هیچ چیز کوچکتر از خود این شبکه نمی‌تواند وجود داشته باشد.

در این حالت اگر جهان اطراف در حقیقت یک شبیه‌سازی رایانه‌ای باشد، باید یک میانبر در طیف ذرات پر انرژی ایجاد شود. در حقیقت این نوع میانبر انرژی در تابشهای کیهانی وجود داشته و به آن «حد گرایزن-زاپستین-کازمین» گفته می‌شود.

این پژوهش در مجله arXiv منتشر شده است.

ایسنا

سیاهچاله‌ها معمولا فرمانبردار نیستند اما ذره‌ای با وزن بسیار سبک می‌تواند از لحاظ نظری با منفجرکردن «بمب سیاهچاله‌ای»، سیاهچاله‌های چرخان را متوقف کند. محاسبات جدیدی که در فیزیکال ریویو لترز منتشر شده، نشان می‌دهد که اگر فوتون‌ها یا ذرات شبیه فوتون جرم داشته باشند، می توان آن ها را بمب سیاهچاله ای در نظر گرفت. یک فوتون جرمدار از لحاظ نظری غیرممکن نیست بلکه جرمدار شدن فوتون نشانه ای از پاشندگی نور و وجود تک قطبی های مغناطیسی است. با این حال، وجود قطعی سیاهچاله های چرخان (بمباران نشده) این امکان را محدود می کند و به نویسندگان امکان داد تا سخت ترین حد را بر جرم فوتون قرار دهند.

بمب های سیاهچاله ای و قید آن بر جرم فوتون

فیزیکدانان نشان داده اند که اگر طول موج کامپتون (متناسب با معکوس جرم ذره) یک ذره اسپین صفر فرضی-بوزون اسکالر- تقریبا مساوی شعاع سیاهچاله باشد، آن ذره می تواند به شکل کوانتومی با سیاهچاله مقید شود. این «اتم» گرانشی باعث اثر گریز یا بمباران شده و در زمانی نسبتا کوتاه انرژی دورانی سیاهچاله را تهی می کند.

پائولو پانی در دانشگاه فنی لیسبون-پرتغال و همکارانش، این بررسی ها را به ذرات جرمدار اسپین 1 مانند فوتون های جرمدار تعمیم دادند. محاسبات در این حالت بسیار دشوار است؛ بنابراین محققان سیاهچاله های چرخان کُند را مطالعه کردند و سپس نتایج خود را برای چرخش تند برونیابی کردند. آن ها فهمیدند که ذرات اسپین 1 جرمدار، نسبت به ذرات اسکالر (اسپین 0) «بمب»های قدرتمندتری هستند. چرخش مشاهده شده برای سیاهچاله های ابرجرمدار، فوتون هایی(یا ذراتی شبیه فوتون که در بعضی نظریات در ماده تاریک نقش دارند) با جرم بالای 4×10−20 eV را غیر محتمل می داند.

نتایج مطالعات جدید نشان می دهد قشر پیریفرونتال مغز "آلبرت اینشتین" برخلاف اغلب افراد، شگفت انگیز و غیرعادی بوده است که همین تفاوت می تواند دلیل هوش و نخبگی این فیزیکدان بوده باشد.

به گزارش خبرگزاری مهر، بر اساس تحقیقات دانشگاه دولتی فلوریدا بخش هایی از مغز انیشتین با اغلب افراد متفاوت بوده است و همین می تواند با توانایی های شناختی و ادارکی فوق العاده وی مرتبط باشد.

این محققان برای نخستین بار کل قشر مخ مغز انیشتین را از 14 تصویری که اخیرا کشف شده توصیف کردند.

آنها تصاویر مغز اینشتین را با مغز 85 انسان معمولی مقایسه کرده و توانستند ویژگی های غیرمعمول مغز این دانشمند را تفسیر کنند.

اگرچه اندازه کلی و شکل هندسی مغز انیشتین طبیعی بوده اما نواحی پیریفرونتال، سوماتوسنسوری، آهیانه، موتور اولیه، قشر گیجگاهی و اوکیپیتال او غیرعادی بوده است.

پس از مرگ اینشتین در سال 1955 گروهی از محققان با کسب اجازه از خانواده اش، مغز او را برداشته و از زوایای مختلف تصویربرداری کردند.

علاوه بر این مغز به 240 قطعه تقسیم و تصاویر اسلایدی از آنها تهیه شد.

اما بخش عمده ای از این تصاویر، قطعات و اسلاید ها به مدت 55 سال از دید عموم مفقود شد.

اکنون برای این تحقیقات از 14 تصویر که در موزه ملی سلامت و پزشکی نگهداری می شود استفاده شده است.

خبرگزاری مهر

بله همگی ما می دانیم که اینشتین این فرمول (2mc=e) را کشف کرد. اما واقعیت آن است که چیزهای کمی در مورد زندگی خصوصی اش می دانیم. پس خودتان را با مرور این هشت مورد شگفت زده کنید!

1. او با سر بزرگ متولد شد
وقتی اینشتین به دنیا آمد خیلی چاق بود و سرش خیلی بزرگ تا آن جایی که مادر وی تصور می کرد فرزندش ناقص است اما بعد از چند ماه سر و بدن او به اندازه های طبیعی بازگشت.

2. حافظه اش به خوبی آنچه تصور می شود نبود
مطمئنا اینشتین توانسته کتاب های مملو از فرمول و قوانین را حفظ کند اما برای به یاد آوری چیزهای معمولی واقعا حافظه ی ضعیفی داشته است. او یکی از بدترین اشخاص در به یاد آوردن سالروز تولد عزیزان بود و عذر و بهانه اش برای این فراموش کاری مختص دانستن تاریخ تولد برای بچه های کوچک بود.

3. او از داستان های علمی، تخیلی متنفر بود
اینشتین از داستان های تخیلی بیزار بود زیرا احساس می کرد آنها باعث تغییر درک عامه مردم از علم می شوند و در عوض به آنها توهم باطلی از چیزهایی که حقیقتا نمی توانند اتفاق بیفتند میدهد. او می گفت:(من هرگز در مورد آینده فکر نمی کنم زیرا به زودی می آید.)

4. او در آزمون ورودی دانشگاه رد شد
در سال 1895 در سن 17 سالگی اینشتین که قطعا یکی از بزرگترین نوابغی است که تاکنون متولد شده در آزمون ورودی دانشگاه فدرال پلی تکنیک سوئیس رد شد. در واقع او بخش علوم و ریاضیات را پشت سرگذاشت اما در بخش های باقی مانده مثل تاریخ و جغرافی رد شد. وقتی بعد ها از او در این رابطه سوال شد گفت:(آنها بی نهایت کسل کننده بودند و او تمایلی برای پاسخ دادن به این سوالات را در خود احساس نمی کرد.)

5. علاقه ای به پوشیدن جوراب نداشت
اینشتین در سنین جوانی یافته بود که شصت پا باعث ایجاد سوراخ در جوراب می شود. سپس تصمیم گرفت که دیگر جوراب به پا نکند و این عادت تا زمان مرگش ادامه داشت.

6. او فقط یک بار رانندگی کرد
اینشتین برای رفتن به سخنرانی ها و تدریس در دانشگاه از راننده مورد اطمینان خود کمک می گرفت. راننده وی نه تنها ماشین او را هدایت می کرد بلکه همیشه در طول سخنرانی ها در میان شنوندگان حضور داشت. یک روز اینشتین در حالی که در راه دانشگاه بود با صدای بلند در ماشین پرسید: چه کسی احساس خستگی می کند؟ راننده اش پیشنهاد داد که آنها جایشان را عوض کنند و او جای اینشتین سخنرانی کند چرا که اینشتین تنها در یک دانشگاه استاد بود و در دانشگاهی که سخنرانی داشت کسی او را نمی شناخت و طبعا نمی توانستند او را از راننده اصلی تشخیص دهند قبول کرد. اما کمی تردید در مورد اینکه اگر پس از سخنرانی سوالات سختی از وی بپرسند او چه میکند در درونش داشت. به هر حال سخنرانی به نحوی عالی انجام شد ولی تصور اینشتین درست از آب درامد. دانشجویان در پایان سخنرانی شروع به مطرح کردن سوالات خود کردند. در این حین راننده باهوش گفت: سوالات به قدری ساده هستند که حتی راننده من نیز می تواند به آنها پاسخ دهد. سپس اینشتین از میان حضار برخواست و به راحتی به سوالات پاسخ داد به حدی که باعث شگفتی حضار شد.

7. الهام گر او یک قطب نما بود
اینشتین در دوران نوجوانی یک قطب نما به عنوان هدیه تولد از پدرش دریافت کرده بود. وقتی او طرز کار قطب نما را مشاهده می نمود سعی می کرد طرز کار آن را درک کند. او بعد از انجام این کار بسیار شگفت زده شد. بنابراین تصمیم گرفت علت نیروهای مختلف در طبیعت را درک کند.

8. راز نهفته در نبوغ او
بعد از مرگ اینشتین در سال 1995 مغر او توسط توماس تولتزهاروی برای تحقیقات برداشته شد. هاروی تکه هایی از مغز اینشتین را برای دانشمندان مختلف در سراسر جهان فرستاد از این مطالعات دریافت می شود که مغز اینشتین در مقایسه با میانگین متوسط انسان ها مقدار بسیار زیادی سلولهای گلیال که مسئول ساخت اطلاعات هستند داشته است. همچنین مغز وی مقدار کمی چین خوردگی حقیقی موسوم به شیار سیلیسیوس داشته که این مسئله امکان ارتباط آسانتر سلولهای عصبی را با یکدیگر فراهم می سازد. علاوه بر اینها مغز وی دارای تراکم و چگالی زیادی بوده و همین طور قطعه اهیانه پایینی توانایی همکاری بیشتری با بخش تجزیه و تحلیل ریاضیات را داشته است.

سایت بازتاب هم طی چند مقاله اقدام به اثبات دروغین بودن این ماجرا کرد که با پاسخ های خوب این سایت روبرو شد

بازتاب: چرا در این عکس زمین پیداست ولی ستارگان مشخص نیستند؟



این عکس در واقع از یک فیلم جدا شده است و شما هیچ گاه در هیچ فیلمی نمی توانید تصویر ستارگان را آشکار سازی کنید. ما نمونه های با کیفیت تری از عکس های فضایی ارائه می کنیم که در آن هیچ ستاره ای در آسمان وجود ندارد. تصاویر زیر مریوط به مأموریت های گذشته انسان در مدار زمین است. آیا ستاره ای می بینید؟ یا این ها را هم دروغ می پندارید؟





بازتاب: هنگامي كه lunar modak ـ سفينه‌اي كه براي نخستين بار به كره ماه رفت و ما از اين پس آن را با « LM » نشان مي‌دهيم ـ روي ماه فرود مي‌آيد، موتورهاي قوي آن، فشاري معادل 3000 پوند بر سطح ماه وارد مي‌كند. اين امر باعث ايجاد سوراخي بزرگ بر روي سطح ماه خواهد شد كه محل آن دقيقا زير محل فرود « LM » مي‌باشد. چرا این سوراخ وجود ندارد؟
آپولو هیچ گاه به صورت عمود فرود نیامد بلکه با رسیدن به ارتفاعی مشخص موتورها را خاموش می کند و مسافتی را در ارتفاع کم در بالای سطح ماه می پیماید و سپس فرود می آید. از آنجا که در آپولو11 آرمسترانگ وقتی متوجه شد که در یک منطقه سنگلاخی قصد فرود دارد سفینه را از حالت خودکار خارج کرد و با طی مسافتی مکان مناسبی برای فرود پیدا کرد. آرمسترانگ از مرکز فرماندهی زمینی دست و ر داشت در صورت پیدا نکردن مکان مناسب برای فرود بلافاصله به مدار ماه بازگردد.

بازتاب: اگر ما مي‌توانيم اشيا را بر زمين در سايه ببينيم، به علت وجود مولكول‌هاي هواست كه مي‌تواند نور را با خود حمل و مسير آن را تغيير و آن را در اطراف شيء حركت دهد. در واقع نور، بازتاب مولكول‌هاي هواست كه مي‌توانند قسمت تاريك اجسام را روشن كنند و همچنين جو، اشعه‌هاي خورشيد را منحرف مي‌كند و باعث مي‌شود كه آسمان، آبي به نظر برسد. اما در ماه هيچ جوي وجود ندارد تا نور را پخش يا منحرف كند، بنابراين آسمان آن كاملا سياه است و اشيا در سايه ديده نمي‌شوند. در این تصویر چرا پرچم آمریکا به وضوح پیداست و قسمت‌های تاریک ماه را می توانیم ببینیم؟



در جواب بایستی بگوییم نور یک موج الکترو مغناطیس است و بر خلاف این ادعا برای حرکت احتیاج به محیط مادی ندارد. به همین دلیل است که ما می توانیم نور ستارگان و اجرام آسمانی را دریافت کنیم. اگر قسمت های سایه در ماه به خوبی دیده می شوند عوامل بازتابی زیادی وجود دارد که سطح ماه مهمترین عامل بازتاب است و سایر اجسامی که عموما دارای رنگ‌های روشن هستند می توانند به راحتی نور را بازتاب کنند.

بازتاب: اگر به قسمتي كه با حرف « L » مشخص شده است، به دقت نگاه كنيد، خواهيد ديد كه يكي از علامت‌هاي «+» كه در تمام عكس‌هاي «ناسا» ديده مي‌شود ـ كه در اصل قسمتي از دوربين است كه بين فيلم و ديافراگم قرار دارد ـ در پشت پش ولگرد ماهي ـ وسيله‌اي كه در تصوير مشاهده مي‌شود ـ قرار دارد و علامت «+» ديگر در جلوي آن است. چطور ممكن است كه قسمتي از تصوير در جلوي علامت «+» و بقيه آن در پشت ديگر علامت «+» باشد، حالي آنكه اين علامت‌ها مربوط به خود دوربين است.



اولا که این علامت مثبت بین فیلم و دیافراگم نبوده است و بعد از آمدن فضانوردان آپولو از ماه این علامت مثبت روی فیلم ها برای ترازبندی مونتاژ شده است و در این بین امکان بروز بعضی مشکلات هست ولی ما بین این همه عکس فقط یک نمونه به این صورت دیده ایم.

بازتاب: اين عكس مشهور «ناسا»، آرمسترانگ و آلدرين را حين عمليات آپولو 11 در حالي كه روي ماه هستند نشان مي‌دهد. آنها در حال نصب پرچم آمريكا در محل فرود « LM » هستند. اگر به قسمتي كه با حرف « A » نشان داده شده نگاه كنيد، متوجه مي‌شويد كه سايه آلدرين تقريبا دو برابر سايه آرمسترانگ است. اين چگونه امكان دارد در حالي كه تنها منبع نوري در روي كره ماه، خورشيد است؟



این عکس از قسمتی از یک فیلم به صورت کاملا مغرضانه جدا شده است. این اختلاف اندازه سایه مربوط به بلند کردن دست فضانورد و پرچم است. ما لینک دانلود فیلم مذکور را برای شما گذاشته ایم. حجم فیلم در حدود ۳ مگابایت است و شما به راحتی می توانید فیلم را دانلود کنید چرا که تصاویر به خوبی گویای مطلب است. در این فیلم همچنین می بینید که پرچم نصب شده در ماه یک جسم صلب است و پارچه ای نیست. به خاطر همین مسئله ما فکر می کنیم در پرچم باد افتاده است. ( لینک دانلود )

بازتاب: اين عكس، عكسي از الن بين است كه يك ظرف آزمايش محيطي مخصوص را در دست خود نگه داشته است. اين عكس توسط دوربيني كه بر گردن Conrad قرار دارد، گرفته شده است. اگر اين تصوير واقعا توسط يك دوربين از روي سينه گرفته شده، بنابراين چرا ما مي‌توانيم قسمتي كه با « L » مشخص شده (نوك كلاه بين) را واضح ببينيم؟ مگر اينكه Conrad روي يك صخره بزرگ ايستاده باشد؛ صخره‌اي كه با حرف « M » مشخص شده و از درون كلاه فضايي Bear قابل رؤيت است.


شاید دلیل بازتاب را هم بتوانیم قبول کنیم ولی لنز دوربین قابل تنظیم است و دیافراگم دوربین را می توان به خوبی کم و زیاد کرد که در این صورت منطقه دید بازتر می شود و در ضمن دوربین روی لباس می تواند بالا و پایین برود. من به بازتاب و طرفداران این سایت پیشنهاد می کنم حتما یک دوره عکاسی ببینند و بعد نظر بدهند.

بازتاب: اين تصوير مي‌تواند بهترين مدرك براي ادعاي ما باشد. به داخل كلاه او نگاه كنيد. اگر شما در عكس قبل، تصوير دو فضانورد را در كلاه وي نديديد، اكنون مي‌توانيد آن را مشاهده كنيد. دو نفر بودند، نه سه نفر و همچنين ملاحظه داشته باشيد كه در عكس قبلي نفر سوم را از عكس خارج كرده بودند، در حالي كه اين دو عكس در اصل يكي هستند، نه دو تا.


ما به شما عکس دیگری نشان می دهیم که تعداد زیادتری از فضانوردان را در سطح ماه نشان می دهد. کاملا مشخص است که این تصویر دستکاری شده است. من که در زمینه گرافیک تخصصی ندارم توانستم چند عکس دیگر به همین صورت به وجود آورم.



بازتاب: اما در اين عكس چيزهايي ديده مي‌شود كه در عكس قبلي نبود. نگاهي به منطقه دايره‌اي بيندازيد. در اين قسمت، شما شيارهايي را در سمت چپ «ولگرد ماهي» مي‌بينيد. آيا مي‌توانيد قبول كنيد كه اين شيارها طبيعي است؟ درواقع شما براي داشتن چنين شيارهايي، احتياج به مخلوطي از تركيبات مركب و آب داريد؛ آب در ماه! و اگر شما به صخره‌اي در سمت چپ و پايين تصوير با حرف « R » دقت كنيد، متوجه خواهيد شد كه يك حرف « C » بر روي آن حك شده است؛ شايد اين يك شيرين كاري كوچك توسط بخش پشتيباني باشد.



البته ما کمی به دست نخورده بودن این تصویر شک داریم. حرف C شاید کاملا اتفاقی بوده است. چرا که از این پدیده های اتفاقی در سیاره مریخ هم به صورت فراوان مشاهده می کنیم. آن شیار هم مربوط به چرخ‌های ماه نورد است. ولی باز هم ممکن است این تصویر هم مانند سایر تصاویر دستکاری شده باشد.

بازتاب: گفته مي‌شود، اين نخستين جاي پاي گذاشته شده روي ماه است. به نظر من اين تصوير ساختگي است. به نظر شما زمينه تصوير خاك و رس نيست؟ جاي نوك انگشتان پا كمي پيچ‌خوردگي دارد و حلقه مانند است. من علت آن را سايه ايجاد شده توسط جاي نوك انگشتان مي‌دانم، اما چطور يك جاي پا مي‌تواند سايه‌اي به اين بزرگي داشته باشد؟ به نظر مي‌رسد كه شخص در اين قسمت در حال نشسته است. به هر حال جاي پا به آن شكلي كه بايد باشد، نيست.



این تصویر هم از کیفیت لازم برخوردار نیست و ما به دستکاری کردن این تصویر اطمینان داریم. تصویری با کیفیت بهتر را برایتان کنارش گذاشته ایم. در ضمن جایی که آپولو فرود آمد یک مکان با خاک نرم بود و فضانورد و لباسش با هم بیش از ۱۵۰ کیلو وزن داشته اند و می توانند چنین فشاری را بر خاک ماه وارد کنند و چنین رد پایی را به وجود آورند.



بازتاب: اگر شما تا به حال باور داشتيد كه پرچم در اصل توسط فضانوردان آپولو در ماه جا گذاشته شد، اين عكس ممكن است. شما را دوباره به فكر فرو ببرد. اين نيز نقاشي از يك هنرمند است كه نشان‌دهنده لحظه ترك ماه توسط « LM » است. آيا شما تاكنون مكاني را كه پرچم در آن نصب شده بود ديده‌ايد؟ حدس من اين است كه پرچم در جايي به فاصله 10 تا 20 فوت از « LM » قرار داده شده بود. با توجه به اين عكس، آيا پرچم نبايد سوخته باشد؟

تصویری واقعی از بلندشدن ماه نشین برایتان گذاشته ایم. خوب دقت کنید. پرچمی را نمی بینیم. در ضمن اگر هم پرچم سوخته باشد چه چیزی را می تواند ثابت کند. یعنی سوخته شدن پرچم دلیلی برای دروغ بودن سفر به ماه است؟ خودتان کمی فکر کنید.

 

http://www.nasa.gov/multimedia/nasatv/index.html

 مطلبی که این روزها بازار بسیار گرمی در مطبوعات به خصوص اینترنت به خود اختصاص داده است حکایت از پایان دنیا در سال ۲۰۱۲ میلادی دارد که حتی فیلمی با عنوان "پایان دنیا در ۲۰۱۲" بر همین اساس ساخته شده است که سازمان فضایی ناسا با تحقیقات گسترده خود این خبر را کاملا  اشتباه توصیف کرده است .

عصر ایران، هومان دوراندیش - در روزهای اخیر، استیفن هاوکینگ، فیزیکدان نظری و کیهان شناس بزرگ بریتانیایی، در صدر اخبار محافل علمی جهان قرار داشت. هشتم ژانویه 2012، استیفن هاوکینگ هفتاد ساله شد.

استیفن هاوکینگ مشهورترین فیزیکدان و کیهان شناس دنیای امروز است. نبوغ علمی، پشتکار حیرت انگیز علیرغم معلولیت جسمی شگفت انگیز، آرای جنجالی و نهایتاً حضور چشمگیرش در رسانه ها، علل اصلی شهرت هاوکینگ در این جهان پررویداد است.

هاوکینگ در سال 2011، از اعتقاد پیشین خود درباره خلقت جهان از جانب خداوند دست کشید و این ایده را مطرح کرد که جهان کنونی نیازمند آفریدگار نیست. وی البته خدا را انکار نکرد بلکه خلقت عالم از سوی خداوند را انکار کرد؛ ولی به هر حال رای تازه او درباره منشاء پیدایش عالم، موجی از خبر و تحلیل را در رسانه های علمی و غیرعلمی جهان برانگیخت.

آنچه در پی می آید، گفتگوی عصرایران است با دکتر رضا منصوری، استاد فیزیک دانشگاه صنعتی شریف و موسس و مدیر مسئول مجله نجوم. رضا منصوری یکی از بنیان‌گذاران پژوهشگاه دانش‌های بنیادی است و چندین سال نیز ریاست انجمن فیزیک ایران را عهده داشت. وی در این گفتگو به نقد دیدگاه هاوکینگ درباره خلقت عالم و نیز نقش رسانه ای او به عنوان دانشمندی بزرگ در جهان امروز می پردازد. 

نسبیت در قلب مهم ترین نظریات بنیادین فیزیک قرار گرفته است. نسبیت آنگونه که اینشتین آن را در ۱۹۰۵ فرمول بندی کرد بر این ایده کلیدی بنا شده که قوانین فیزیک از نگاه تمام مشاهده گرهای لخت (اینرسی) (مشاهده گرهایی که از دید یک مشاهده گر دارای جهت دلخواه و سرعت ثابت هستند) یکسان است. این نظریه یک دسته از آثار شناخته شده را پیش بینی می کند که از میان آنها می توان به ثابت بودن سرعت نور برای تمام مشاهده گرها، کند شدن ساعت های در حال حرکت، کوتاه شدن طول اجسام متحرک و هم ارزی جرم و انرژی E=mc۲ اشاره کرد. آزمایش های بسیار دقیق این نتایج را تائید می کنند. نسبیت اکنون یک پایه و ابزار مهم و روزمره برای فیزیکدانان تجربی است: برخورد دهنده های ذرات از مزایای افزایش جرم و طول عمر ذرات پرسرعت به خوبی بهره می برند و آزمایش با ایزوتوپ های رادیواکتیو نشان دهنده تبدیل جرم به انرژی است.