بعد از اتمام کار در  بوشهر، عازم برازجان شدیم. به علت اینکه تدارک محل اسکان در برازجان  مقدور نبود، به مدت ۳ روز از بوشهر به برازجان در رفت و آمد بودیم.  تا اینکه تونستیم خانه معلم برازجان رو به مدت یک هفته رزرو کنیم.

اهالی بوشهر، مردم برازجان رو نوعا خشن می شناسن (طنز!)  البته به نظر من ، وجود برخی از گروه های شرور و جنایتهایی که تو این شهر مرتکب شدن باعث ایجاد این ذهنیت شده . تو خیابونای این شهر اگه چند نفرو تفنگ به دست دیدین، نباید تعجب کنید.  طبق گفته های بومیان ، نام این شهر سابقا "گرازدان" بوده و وجه تسمیه اش  گرازهای قراوانی بوده که در این منطقه زندگی می کردند. چیزی که برای من بارز بود روحیه بشاش و ورزشی اهالی این شهر بود.  کارمندان شعبه ای که من اونجا بودم اغلب ورزشکار بودن و این منو خیلی به وجد میاورد... (می پرسی چرا؟!... توپست بعدی میگم..)

در کل تو برازجان خاطرات به یادماندنیه زیادی داشتم و با انسانهای شریف و مهمان نواز زیادی آشنا شدم.  که قصد دارم در پست بعدی به مشروح چندتا از این خاطرات بپردازم.

صبح روز ۲۵ ام  برازجان رو به مقصد فرودگاه بوشهر ترک کردیم و تنها خاطره بد من این بود که همون صبح ساعت مچی ام رو هرچی گشتم پیدا نکردم .  اما لحظه های خوش اووونقدر زیاد بود که بتونه این ضرر مالی رو جبران کنه

ساحل بوشهر