عقــــــاب و چکاوک | ||
|
در آن روزی که گمراهان عَلَم کردند ملت را... و نسبت با امامت را... و دوران ریاست را... و رنگی از سیادت را... و دوری از سیاست را... نفهمیدند از این ملت کیاست را... اطاعت از امامت را... شعار از ولادت تاشهادت باولایت را... چنین عشقی به پا کرده در این امت قیامت را... و رسوا کرده از ظاهر نمایی ها خیانت را... که چون او میکند سرلوحه کارش دیانت را.. ولی یک جو نمی بینی نشانش را... و می بینی دمادم در کلامش،انحراف از آن کرامت را... و اطرافش همیشه دشمنانت را... نهایت میشود آن روز عاشورا... که ما دیدیم در میدان خباثت را... لگد کردند حرمت را... و له کردند عزت را... گمان کردند که کوبیدند عزاداران هیات را... نفهمیدند از این هیات،که مجلس صاحبی دارد؛و صاحب، منتقم،؛ آری امام غائبی دارد... واین امت از آن مه نائبی دارد... و این کشور به حقش حافظی دارد... و رهبر هم نگاه نافذی دارد که وقتی میدهد تنها اشارت را... از آن روزی که جوش آورده بودند زین جنایت خون امت را... تو می بینی درین ملت صلابت را... و ۷۲ ملیون از همین امت حمایت را... که ثابت میکند بر هرچه اهریمن،فراسوهای تنها یک اشارت را... که یک ملت،که از خون حسین بن علی دارد رشادت را؛ یقینا میکند از آن حماسه، این صیانت را... که این میراث جاویدان یک تاریخ اسلامی... نگهدارد چو گوهر در صدف رمز سعادت را.... ولایت را... ولایت را... ولایت را... موضوعات مرتبط: عقیدتی، مذهبی [ سه شنبه ششم دی ۱۳۹۰ ] [ ۴:۲۱ ب.ظ ] [ تیـــما ]
|
||
| [ طراحی : ایران اسکین ] [ Weblog Themes By : iran skin ] | ||