پریشب دوستان در خوابگاه اسکان ازم دعوت کردن که شب رو اونجا باشم. منم پذیرفتم. از جلو دانشکده هم چند تا طالبی گرفتم که تگریش کنیم و خلاصه صفا سیتی...

ساعاتی هم موسیقی زنده اجرا شد و بچه های سوئیت بغلی هم بهمون ملحق شدن... این وسط نمی دونم چی شد که پسرای خوابگاه آزادگان از من تشکر کردن!! من فکر می کردم که دخترا دارن با گوشیشون ضبط می کنن نگو زنگ زدن و گیرنده تماس زده رو آیفون و ..... .

نگهبان خوابگاه اسکان "آقای مجاور" هستش و سالهایی که من اونجا بودم کلی ارادت و احترام نسبت به هم داشتیم. اون شب هم که برا حضور  وغیاب بچه ها اومده بود دم در سوئیت، زبونم تپق زد و بهش گفتم: سلام آقای مقابل!!  همه زدن زیر خنده. بنده خدا خودش هم خندید. فردا صبح که رفتم برگه مهمان پر کنم، نذاشت و گفت نمی خواد!

احتمالا آخرین باری بود که مهمان میرفتم اسکان. خدا رحمتشون کنه دوستای خوبی بودن...